ورق گالوانیزه خارجی

تاریخچه گالوانیزاسیون به بیش از ۳۰۰ سال پیش باز میگردد، زمانی که یک کیمیاگر و شیمی دان با غوطه ور شدن آهن تمیز در روی مذاب، در کمال حیرت خود دید که یک پوشش نقره ای براق روی آهن ایجاد شده است. این اولین گام در پیدایش فرآیند گالوانیزه شدن بود.

در سال ۱۷۴۲، یک شیمی دان به نام ملوین (Melouin) مقاله ای را به آکادمی سلطنتی فرانسه ارائه داد که در آن توضیح داد چگونه می توان با فرو بردن ورق آهنی در روی مذاب، ورقی با پوشش مناسب به دست آورد. علاقه به کشف ملوین به سرعت در محافل علمی گسترش یافت و اولین استفاده از روی مذاب به عنوان یک پوشش محافظ ارزان برای ظروف خانگی بود. این محصولات در نیمه دوم قرن هجدهم در مناطقی از فرانسه کاملاً شناخته شده بودند.

۸ سال بعد، یک ایتالیایی به نام لوئیجی گالوانی، پدیده الکتریکی انقباض عضلات پای قورباغه را هنگام تماس با دو فلز مس و آهن کشف کرد. گالوانی به نادرست نتیجه گرفت که منبع برق در پاهای قورباغه است. اصطلاح “گالوانیزه” در فرهنگ لغت نیز به اسم این دانشمند مربوط میشود.

در سال ۱۸۳۶ و پس از آشکار شدن قدرت جریان الکتریکی و پوشش دهی زینک، سورل در فرانسه اولین حق ثبت اختراع برای فرآیند پوشش دهی فولاد با فرو بردن آن در روی ذوب شده را گرفت. علاوه بر حق اختراع سورل در سال ۱۸۳۶، حق ثبت اختراعی در انگلیس برای فرآیندی مشابه در سال ۱۸۳۷ به ویلیام کرافورد اعطا شد.

گالوانیزه کردن

گالوانیزه کردن نوعی فرآیند پوشاندن آهن یا فولاد با لایه محافظ روی (زینک) به منظور حفاظت بیشتر در برابر خوردگی (زنگ زدن) پایه آهن یا فولاد است. روند ساختاری ورق گالوانیزه به طور همزمان در فرانسه و انگلیس در سال ۱۸۳۷ توسعه داده شد. هر دو این روشها از فرآیند “گالوانیزاسیون گرم” برای پوشش دادن ورق آهن با فلز روی (زینک) استفاده کردند. امروزه تقریباً اکثر آهن و فولاد، بصورت ورق گالوانیزه و آبکاری شده اند.

دفعه بعد که سوار اتومبیل خود شدید نگاهی به تیر های فلزی خیابان و چراغ راهنمایی که از آن عبور می کنید بیندازید. تعداد زیادی از آنها بی رنگ یا نقره ای رنگ هستند. این رنگ نقره ای در واقع پوشش زینک (روی) است.

برای ارائه اطلاعات درباره واردات ورق های گالوانیزه باید گفت که با توجه به آمار جهانی در سال ۲۰۱۶ کشور آلمان با سهم ۸ درصد از کل واردات مربوط به ورق گالوانیزه در جهان، بزرگترین وارد کننده این محصول در جهان می‌باشد. بعد از آلمان نیز کشور آمریکا دومین وارد کننده ورق گالوانیزه در جهان است. در کنار این دو کشور که بیشترین میزان واردات را انجام می‌دهند، دو کشور چین و کره جنوبی هم بزرگترین صادر کنندگان این محصول استراتژیک هستند که در مجموع این دو کشور حدود ۳۷ درصد از نیاز ورق گالوانیزه جهان را تامین می‌کنند.

بررسی واردات ایران

ما اگر آمار واردات انواع ورق گالوانیزه در ایران را مورد بررسی قرار دهیم متوجه افت شدید واردات این محصول در ایران هستیم به گونه ای که میزان واردات ایران در سال ۲۰۱۲ بیش از ۲۸۰ هزار تن در سال بوده که این میزان در سال ۲۰۱۶ به مقدار ۹۳ هزار تن در سال رسید. بزرگترین واردات ورق گالوانیزه ایران از کشور‌های چین، امارات و کره جنوبی و قزاقستان است که در سال ۲۰۱۶ طبق آمار، میزان واردات از این کشور‌ها به ترتیب ۵۲، ۲۴ و ۳۳ درصد بوده است و در رتبه‌های بعدی دو کشور ترکیه و هند قرار داشته اند. در سال ۲۰۱۳ بیشترین کاهش را در واردات ایران، چیزی در حدود ۳۷ درصد مشاهده می‌کنیم که عمده دلیل آن وضع شدن تحریم‌های خصمانه از جانب برخی کشور‌های پر نفوذ در دنیا بر علیه ایران است که ایران را در مناسبات اقتصادی جهان در تگنای شدیدی قرار داد و دلیل دیگر افزایش میزان تولید داخل ورق گالوانیزه در این سال‌ها است.

با رشد تولید این نوع ورق در کشور ما طی چند سال اخیر شاهد کاهش واردات از کشور‌های دیگر بوده ایم که با توجه به برنامه ریزی‌های صورت گرفته در ایران و افزایش بیشتر میزان تولید ورق گالوانیزه، شاهد کاهش بیشتری در بحث واردات این محصول توسط ایران خواهیم بود.در سال های اخیر تولیدات داخل با کیفیت بالای بوده است و واردات ب شدت کاهش یافته است ب غیر از ورق های خاص که مجبور ب وارد کردن آن می شویم.

در ادامه نمونه ای از ورق های خارجی را ملاحضه می کنید :