- ظرفی هست که نباید در آن غذا پخت؟
- مضرات ظروف گالوانیزه
- نگهداری مواد غذایی
- گالوانیزه و گوشت دودی
- کباب پز گالوانیزه (منقل)
- ظرف های چدنی
- ظرف های تفلون
- ظرف‌های آلومینیومی
ظرفی هست که نباید در آن غذا پخت؟
نه؛ ما در این زمینه نبایدی نداریم اما پخت غذا در برخی ظرف‌ها در طولانی‌مدت می‌تواند خطر ایجاد کند؛ مثلا تفلون وقتی کهنه می‌شود ترکیبات شیمیایی‌اش سرطان‌زا می‌شود. زمانی که تفلون جدید است، مشکل خاصی برای سلامتی ایجاد نمی‌کند اما وقتی کهنه می‌شود براده‌های تفلون خراشیده و وارد غذا می‌شود. اینها همه به کیفیت و میزان استفاده هم بستگی دارد. ظرف‌های آلومینیومی هم فلزی است و می‌تواند به همین اندازه خطرناک باشد اما ظرف‌های پیرکس و استیل بهترین ظرف‌ها برای پخت غذا هستند.
مضرات ظروف گالوانیزه
تماس پیشتر غذا ها با فولاد گالوانیزه کاملا بی خطر است. در واقع فقط یک استثنا وجود دارد:غذا های اسیدی
تنها محدویت استفاده از فولاد گالوانیزه در تماس با غذا های اسیدی می باشد. که این اسیدی بودن می تواند باعث خوردگی پوشش گالوانیزه شود.
وقتی روی با غذا ها و نوشیدنی های اسیدی تماس پیدا می کنند باعث به وجود آمدن نمک روی می شود. که به راحتی توسط بدن جذب می شود.
مقادیر زیادی از این نمک می تواند باعث ایجاد سردرد، حالت تهوع و بی حالی می شود.
غذا های حاوی اسید سیتریک ماننده پرتقال،لیمو،آب گری فروت نباید در تماس طولانی مدت با فولاد گالوانیزه باشند.
غذا های حاوی اسید لاکتیک (شیر و محصولات لبنی) ، نان ، کیک، دوغ ونوشیدنی های تخمیر شده اگر با ظروف گالوانیزه تماس داشته باشند مشکلی برای ظرف و ماده غذایی ایجاد نمی شود.
استیک اسید موجود در سرکه و ترشی نیز می تواند باعث خوردگی گالوانیزه شود.
پوشش گالوانیزه در محیط های اسیدی عمل کرد خوبی را ندارند و نباید از انها استفاده شود.
نگهداری مواد غذایی
گوشت های دودی و پخته شده حاوی مقادیر زیادی نیتریت هستند که نباید با فولاد گالوانیزه در تماس باشند زیرا می توانند باعث ایجاد خوردگی و تشکیل نمک های روی می شوند.این محصولات همچنین حاوی غلظت بالایی از نمک هستند که می تواند با روی واکنش دهند.
انگور هایی که برای ماندگاری بیشتر با مواد نگهدارنده مانند دی اکسید گوگرد تصفیه شده اند، نباید در معرض فولاد گالوانیزه قرار گیرند.
گالوانیزه و گوشت دودی
در فرآیند دودی کردن گوشت نباید از فلز گالوانیزه شده استفاده شود زیرا وقتی گالوانیزه مدت طولانی حرارت می بیند باعث آزاد شدن مواد شیمیایی می شود که بر روی سطح گوشت قرار می گیرد که این مواد می تواند شامل نمک های سمی روی باشند.
کباب پز گالوانیزه (منقل)
هنگامی که گالوانیزه به درجه حرارت بالا می رسد ، گازهای بد بو و سمی اکسید روی تولید می کند.
بنابر این یک کوره، اجاق گاز یا کباب پز گالوانیزه فقط باید در بیرون از منزل استفاده شود.
خطر ایجاد تب بخار فلز روی وجود دارد که علائم آن شامل از دست دادن اشتها،سفتی و درد عضله ، تب،اسهال و سر درد است.
این علائم مبهم هستند و اغلب با شروع آنفلازا اشتباه گرفته می شوند.
از آنجا که بیماری معمولا چند ساعت پس از قرار گرفتن در معرض بخار روی ایجاد می شود ، ایجاد ارتباط بین بیماری و اجاق گاز یا کباب دشوار است.
علائم معمولاً ظرف ۴۸ ساعت برطرف می شوند. بخارات سمی ممکن است روی سطوح غذای کبابی رسوب کنند. از آنجا که واکنش بین خون و فولاد گالوانیزه وجود دارد ، گوشت خام نباید مستقیماً روی سطح گالوانیزه قرار گیرد.
حالا کمی هم در مورد ضررهایی ظروف آهنی برای شما بنویسم
ظرفی هست که نباید در آن غذا پخت؟
نه؛ ما در این زمینه نبایدی نداریم اما پخت غذا در برخی ظرف‌ها در طولانی‌مدت می‌تواند خطر ایجاد کند؛ مثلا تفلون وقتی کهنه می‌شود ترکیبات شیمیایی‌اش سرطان‌زا می‌شود. زمانی که تفلون جدید است، مشکل خاصی برای سلامتی ایجاد نمی‌کند اما وقتی کهنه می‌شود براده‌های تفلون خراشیده و وارد غذا می‌شود. اینها همه به کیفیت و میزان استفاده هم بستگی دارد. ظرف‌های آلومینیومی هم فلزی است و می‌تواند به همین اندازه خطرناک باشد اما ظرف‌های پیرکس و استیل بهترین ظرف‌ها برای پخت غذا هستند.
ظرف های چدنی
چدن نخستین ظرفی است که برای پخت‌وپز مناسب تشخیص داده شده است. اگر چه ظروف چدنی نسبت به ظروف فلزی دیگر مثل ظروف مسی، آلومینیومی و استیل رسانای حرارتی ضعیف‌تری دارند، با وجود این حرارت به خوبی در این ظروف پخش شده و به طور یکنواخت به ماده غذایی منتقل می‌شود. نگهداری از چدن هم راه و رسم خاصی دارد. مثلا در ظرف چدنی که هنوز استفاده نشده، نباید آب به مدت طولانی بماند؛ چرا که منجربه زنگ‌زدنش می‌شود. برای شست‌وشوی چدن از ابر استفاده کنید؛ چرا که سیم ظرفشویی باعث خراشیدگی و آسیب آن می‌شود و این که بعد از تمام‌شدن پخت، ماده غذایی را از درون ظرف چدنی خارج کنید تا اکسید نشود. این را هم فراموش نکنید که در ظرف‌های چدنی که روکش ندارند، نباید مواد اسیدی مثل آبلیمو یا سس گوجه‌فرنگی ریخت.
ظرف های تفلون
بعد از چدن، تفلون‌های استاندارد مناسب‌ترین ظروف برای پخت غذا تشخیص داده شده‌اند. در مورد ظرف تفلونی می‌توان گفت اگر چه پوشش ظروف تفلونی با خراشیدن یا ساییدن کنده می‌شود اما سازمان غذا و دارو تأیید کرده که این ذرات بدون تغییر از بدن عبور می‌کند و دفع می‌شود و خطری برای سلامت ندارد. گفته می‌شود که ظروف نچسب تنها وقتی مضر می‌شوند که تا دمای بالاتر از ٣۵٠ درجه سانتیگراد حرارت داده شوند. این هنگامی رخ می‌دهد که یک ماهیتابه خالی روی شعله گذاشته شده است. در این حالت لایه نچسب دودی آزاد می‌کند که سمی و آزاردهنده است؛ البته از دودی که روغن‌های معمولی روی حرارت ایجاد می‌کنند، کمتر سمی است.
ظرف‌های آلومینیومی
ظروف آلومینیومی (و همچنین آنهایی که به اسم ظروف رویی در بازار به فروش می‌رسند) با قیمت پایین در بازار عرضه می‌شوند و کاربردهای وسیعی در پخت‌وپز دارند. متاسفانه در روند پخت در این ظرف‌ها، احتمال اینکه ترکیب‌های سمی آلومینیوم وارد غذا یا آب شود، بسیار بالاست، پس اگر برای سلامت خود ارزش قائل هستید، ظروف آلومینیومی یا چدن‌های حاوی آلومینیوم تهیه نکنید. آلومینیوم ماده‌ای است حاوی میزان زیادی سم و احتمال دارد استفاده بیش از حد از آن باعث ابتلای افراد به آلزایمر شود.
سخن پایانی
ما در این مقاله سعی کردیم مضرات استفاده از ظروف فلزی را به همراهان و بازدیدکنندگان خود ارائه دهیم ، حالا نتیجه گیری و جمع بندی با خود شماست . ممنونم که تا پایان این مقاله با ما همراه بودین.
